[ Pobierz całość w formacie PDF ]

b)  prawie cytatem", co oznacza, iż cudze myśli przekazaliśmy w części własnymi słowami, a w części
słowami obcego autora; wówczas trzeba wyraz
nie oddzielić własne słowa od słów z obcego z
ródła, np. biorąc
własne słowa w klamry; będzie to wskazówka, iż w toku wykorzystywania notatki w tekście pracy obce słowa
trzeba będzie zastąpić własnymi, jeśli nie będzie to cytowanie; tu również notujemy stronice z
ródła, z którego
pochodzi  prawie cytat";
c) notatką-streszczeniem lub własnymi myślami zrodzonymi na podstawie przeczytanej literatury, odbytej
rozmowy, wysłuchanej audycji, udziału w seminarium, w konferencji itd.; ponieważ zawsze należy się liczyć z
potrzebą wzmocnienia naszych myśli i tez wypowiedziami fachowców, i w tym przypadku można odnotować
z
ródło inspiracji do własnych przemyśleń lub podstawę notatki-streszczenia.
Udział obcego dorobku intelektualnego musi być odnotowany w treści zapisów na karcie nie tylko wtedy, gdy
korzystaliśmy z książek i artykułów, wywiadów itp., lecz także wtedy, gdy korzystaliśmy z danych
statystycznych  pierwotnych i zawartych w oficjalnej statystyce państwowej. Trzeba więc podać nie tylko
tytuły dokumentów i/lub nazw organizacji, z których pochodzą dane, lecz także to, w jakim stopniu dane te są
przejęte mechanicznie, a w jakim są naszym własnym opracowaniem na podstawie informacji z danego z
ródła
(w czystopisie napiszemy wówczas jako z
ródło:  Opracowano na podstawie...").
Zgodnie z tym, co zostało powiedziane, struktura karty do sporządzania notatek niezbędnych do pracy może się
przedstawiać następująco:
Wzór karty do sporządzania notatek
1. y
ródło informacji lub jego numer 2. Numer części planu pracy lub tytuł części
identyfikacyjny w planie pracy, w której zamierzamy
wykorzystać notatkę, lub kodowe oznaczenie tej
części, a gdy nie ma planu  problem
3. Wyraz
ne, jednoznaczne wskazanie, czy treść poniższej notatki jest:
a) cytatem (wówczas niezbędne jest podanie stronicy lub stronic w z
ródle, skąd cytat
pochodzi);
b)  prawie cytatem (wówczas także może być przydatne wskazanie stronicy lub stronic w
z
ródle); dodatkowo w treści notatki zaznaczamy w wybrany sposób, które słowa są obce, a
które własne, np. tak  tekst cytowany [własne słowa] cd. Tekstu cytowanego ;
c) notatka-streszczenie lub własne myśli (i w tym przypadku dobrze jest zanotować z
ródło, na
podstawie którego dokonaliśmy zapisu-streszczenia lub które było inspiracją do własnych
przemyśleń.
Jeśli do sporządzania notatek przyjmiemy format 1/2 lub l/4 kartki papieru maszynowego, to na jednej stronicy
przygotowanej do skserowania zamieścimy 2 lub 4 karty do notatek i w ten sposób zaoszczędzimy pieniędzy
przy wykonywaniu odbitek kserograficznych.
" Jak to wynika z dotychczasowych rozważań na temat wykorzystywania materiałów z
ródłowych, niezbędnym
elementem sporządzanych notatek musi być dokładne wskazanie na z
ródło informacji i myśli, zawierające te
wszystkie elementy, które będą potrzebne do udokumentowania faktu wykorzystania z
ródeł. Każdy rodzaj
z
ródeł dokumentuje się za pomocą odpowiednio sformułowanej notki bibliograficznej o obowiązującej
strukturze i ustalonej kolejności podawania poszczególnych informacji, co prezentujemy dalej. Odrębne notki
bibliograficzne dla każdego z
ródła utworzą ciągle wykorzystywany katalog.
Pełna notka bibliograficzna książki z liczbą autorów nie większą niż trzech zawiera (według podanej kolejności):
1) imię i nazwisko autora (we wstępnym etapie i pierwszym zapisie imię pełne, by nie było potem rozterek czy
 S" oznacza Stanisław czy Stefan);
2) pełny tytuł książki wraz z podtytułami, jeśli one występują;
3) nazwę serii lub cyklu, jeśli dzieło jest częścią serii lub cyklu; nr serii; czasem te informacje zaleca się podać
dopiero po danych dotyczących miejsca i roku wy-dania;
4) wydawcę/wydawnictwo (ewentualnie na tym miejscu to, co w punkcie 5);
5) miejsce i rok wydania; w wydawnictwach zagranicznych często występuje kilka miejsc wydania, nawet z
różnych krajów  wówczas należy zapisać wszystkie; jeśli chodzi o dzieła polskie, to kilka miejscowości
wydania występuje raczej rzadko; miejsce i rok wydania mogą być podawane zamiennie z informacją o
wydawcy; sprawę tę pozostawiamy do uzgodnienia promotorowi i magistrantowi;
6) numer wydania, jeśli dzieło ma więcej niż jedno wydanie i jest to zaznaczone. W przypadku dzieła
zbiorowego inaczej zapiszemy tylko punkt 1). Jeśli podana
liczba autorów nie przekracza trzech, to w notce bibliograficznej podajemy wszystkich, stosując kolejność [ Pobierz całość w formacie PDF ]