[ Pobierz całość w formacie PDF ]

nowowprowadzoną strukturę gramatyczną na następnej lekcji w formie
pięciominutowego sprawdzianu, po którym uczniowie sami korygują swoje błędy lub
zamieniają się karteczkami z koleżanką/kolegą. Zabiera to nauczycielowi więcej czasu, ale
może on też skorzystać z gotowych ćwiczeń, które ma w podręczniku i które nie zostały
przerobione na lekcji.
Opanowanie struktur gramatycznych można sprawdzić poprzez:
- uzupełnienie końcówki (np. czasownika),
- układanie zdań z rozsypanki,
44
- przekształcanie zdań,
- uzupełnianie tabelki,
- wybieranie poprawnej odpowiedzi.
5.4. Słownictwo
Uczeń jest komunikatywny, gdy zna i ciągle wzbogaca swój zasób słownictwa. Starajmy się
uczyć naszych uczniów zapamiętywania nowych słówek i zwrotów na lekcji. Na zajęciach
lekcyjnych powinni też poznawać różnorodne techniki zapamiętywania, należą do nich:
- pogrupowanie wyrazów według rodzajnika,
- porównywanie wyrazów polskich i niemieckich,
- przyporządkowanie wyrazów do przedmiotów,
- rozpisywanie karteczek ze słówkami do konkretnych haseł,
- rozwiązywanie rebusów i krzyżówek,
- uczenie się rymowanek,
- rysowanie usłyszanych słów.
Ponadto można zapoznać ucznia i zachęcać do stosowania jednej z wielu strategii
uczenia się. Strategie uczenia się słówek podajemy w dalszej części tego rozdziału.
5.5. Wymowa
Właściwa wymowa jest nieodzownym elementem nauczania języka niemieckiego. Od
pierwszych lekcji powinniśmy zwracać uczniom uwagę na specyfikę fonetyki języka
niemieckiego, wskazywać podobieństwa do rodzimej wymowy, lecz przede wszystkim
ćwiczyć z nimi wymowę wyrazów zawierających obce naszemu językowi elementy.
Nauczyciel powinien w czasie pierwszych zajęć stale kontrolować wymowę swoich
uczniów i służyć im jako wzór poprawnej wymowy niemieckiej. Często też powinien
pozwalać swoim uczniom zetknąć się z wymową rodzimych użytkowników języka
niemieckiego, poprzez prezentowanie nagrań z wymową niemiecką. Nauczyciel powinien
też zwrócić uwagę na regionalne różnice w wymowie w różnych rejonach Niemiec oraz w
Szwajcarii i Austrii.
Wymowę można również ćwiczyć poprzez naukę piosenek, deklamowanie wierszy,
odgrywanie scenek i określonych przez nauczyciela ról (np. babcia, policjant itp.).
5.6. Ortografia
Już od pierwszych lekcji powinniśmy baczną uwagę zwracać na pisanie. Poprawne
pisanie jest ściśle związane z nauczaniem ortografii. Dlatego powinniśmy jak najczęściej
w trakcie pisania na tablicy, informować i przypominać naszym uczniom podstawowe
zasady ortografii (na przykład rzeczowniki piszemy dużą literą, szt to st, cz to tsch, długie i
to ie itd.). Uczniowie mogą takie informacje zapisywać na marginesie. Będzie to bardzo
pomocne i pozwala uczniowi na sprawdzenie tego, co robił na lekcji.
Ponieważ nasi uczniowie rozpoczynają naukę języka, więc uczymy ich nowych zasad
ortografii. Bardzo ważnym elementem w nauczaniu ortografii i interpunkcji jest korekta
wszystkich prac pisemnych, które uczniowie wykonują sami, jako zadanie domowe, jak
również sprawdzianów i prac klasowych.
45
Nauczyciel powinien po każdej pracy pisemnej dokonać analizy błędów, które
wystąpiły w pracach uczniów. Jeżeli czas na to pozwoli, to powinno się na lekcji ćwiczyć
poprawne pisanie, poprzez używanie wyrazów, w których uczniowie popełnili najwięcej
błędów. Zdania takie, zwroty lub krótkie teksty mogą być wywieszone w klasie, by
uczniowie mogli sobie w trakcie lekcji przypomnieć, jak dany wyraz się pisze.
Ortografii i interpunkcji możemy uczyć poprzez zabawę. Może to odbywać się w
plenum, gdzie nauczyciel pokazuje przedmioty, a uczniowie zapisują ich nazwy. Po kilku
usłyszanych wyrazach sprawdzają swoją pisownię, porównują z zapisami innych uczniów,
nie poprawiają jednak swoich/cudzych błędów.
Nauczyciel odsłania na tablicy poprawnie napisane wyrazy i dopiero teraz uczniowie
dokonują korekty. Uczniowie, którzy bezbłędnie napisali swoje wyrazy, powinni być
ocenieni. Zabawa ta nie powinna trwać dłużej niż kilka minut.
Inną zabawą może być uzupełnienie krzyżówek, identyfikacja wyrazów w ciągu liter,
uzupełnianie luk w wyrazach lub pisanie krótkiego dyktanda.
Dobrą zabawą, w którą nasi uczniowie lubią się bawić, jest rysowanie usłyszanych
wyrazów, a następnie ich podpisywanie. W końcowej fazie tego zadania uczniowie sami i
przy pomocy nauczyciela poprawiają swoje błędy. Jest to bardzo przyjemna i
niestresująca forma poprawiania swoich błędów. Uczniowie są bardziej pewni, nie boją
się i chętnie uczestniczą w takiej zabawie.
5.7. Strategie uczenia się
Zaprezentowane przez nas strategie uczenia się przyczynią się z pewnością do
uzyskania optymalnych efektów uczenia się języka obcego. W większości podręczników
wprowadzane są sukcesywnie przez cały cykl kształcenia.
Nauczyciel może je również wprowadzać indywidualnie w innych, dla niego
najodpowiedniejszych etapach nauczania. Ważne jest jednak, by zapoznać z tymi
strategiami uczniów, gdyż to znacznie ułatwi im przyswajanie języka obcego.
Przed nauką
Skompletuj wszystkie niezbędne przybory do nauki: słownik, folie, pisaki, &
Zaplanuj, co chcesz osiągnąć (zrealizować) w następnym tygodniu, zapisz wyraz
nie na kartce
i powieś nad swoim biurkiem.
Przygotuj swoje miejsce pracy tak, byś chętnie przy nim pracował: porządek, oświetlenie, &
Załóż skoroszyt podzielony na rozdziały, w którym będziesz gromadzić słownictwo, przykłady
z gramatyki, zwroty i wyrażenia&
W spisie treści podręcznika zaznacz rozdziały, które szczególnie przydadzą ci się w życiu
codziennym.
Opracuj swój tygodniowy plan nauki języka niemieckiego, w którym dokładnie zaplanujesz
46
czas przeznaczony na naukę, czytanie tekstów niemieckich i ćwiczenia gramatyczne.
Zastanów się, jakie bliższe i dalsze cele sobie zakładasz, jeśli chodzi o naukę języka
niemieckiego:, co chcesz umieć po pierwszym semestrze, jaki materiał chcesz opanować do
następnego testu. Zapisz je.
Zanotuj swoje pozytywne i negatywne doświadczenia związane z dotychczasową nauką
języka obcego. Porównaj z obecną sytuacją i wybierz dla siebie optymalne formy nauki.
Zanotuj wszystkie czynności (szkoła, obowiązki, czas wolny), jakie masz zaplanowane w
miesiącu i zabezpiecz w planie czas przeznaczony na naukę języka niemieckiego.
Staraj się po każdym rozdziale, który cię szczególnie zainteresował, poszerzać słownictwo w
tym zakresie, czytając notatki, krótkie artykuły z gazety dotyczące sportu, środowiska,
samochodów, komputera, itp.
Przed napisaniem listu przypomnij sobie, jak zaczynały się i kończyły listy, które otrzymałeś.
Wyłącz w domu telewizor i radio.
Zaplanuj sobie miłe zajęcie po skończeniu nauki.
Zamknij oczy i przez trzy minuty skoncentruj się wyłącznie na swoim oddechu.
Przeprowadz
kilka prostych ćwiczeń gimnastycznych.
w trakcie nauki
Zanotuj na karteczkach argumenty pro i kontra na konkretne tematy do dyskusji.
Jeśli jesteś zmęczony, wstań i zażyj ruchu.
Jeśli boli cię głowa, pij dużo płynów i odpocznij przez godzinę.
Jeśli odczuwasz brak koncentracji, nie sięgaj po nowy materiał.
Tworząc asocjogram korzystaj ze słownika.
Podczas słuchania i czytania na lekcji skoncentruj się na pytaniach rozpoczynających się od
zaimków pytających. (W-Fragen).

wicząc mówienie, wypowiadaj słowa, zdania teksty w różny sposób, jakbyś mówił do kolegi,
nauczyciela, dyrektora, dziadka, itp.
Wypróbuj strategie uczenia się, jakie oferuje twój podręcznik, jeśli uważasz je za sensowne.
Zamień swój pokój w  słownik obrazkowy , wieszając na meblach, na ścianach i innych
47
przedmiotach ich nazwy w języku niemieckim.
Noś przy sobie kieszonkowy notesik, w którym będziesz miał najważniejsze słownictwo i [ Pobierz całość w formacie PDF ]