[ Pobierz całość w formacie PDF ]
fajron.
Patro, diris malla�te la for�ist-edzino, �u vi ne vo-
lus iom man�i?
Frato Francisko rompis perfingre la panon kaj rigar-
dis demande la for�iston kaj lian edzinon. Kaj kion vi
havas, vi du, li miris, pro kio vi estas tiel malparolemaj
kaj mishumoraj? Tiaj bonaj homoj, knabego kiel urso kaj
edzino en benita stato, kio estas kun vi, kio vin depri-
mas? Al Francisko kreskis la man�opecoj en la bu�o pro
126
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
embaraso kaj mal�ojo. Per kio mi vin, homoj diaj, gaji-
gos? �u mi rakontu al vi �erca�ojn el voja�oj? �u mi kan-
tu kaj saltetu por �ojigi virinon naskontan?
La pordo iomete aperti�is. Kaj la for�ist-edzino levis
la manon kaj pali�is. En la pordo montri�is humila
hundkapo kaj timemaj okuloj.
La for�isto eksaltis, la vejnoj surfrunte san�svelaj, kaj
impetis al la pordo. For, ci malbenita besta�o! li ek-
mu�is kaj piedfrapis la pordon. La hundo ekjelpis kaj
forkuris.
Frato Francisko tristi�is kaj en embarasoj knedis el la
pano globetojn. For�isto, for�isto, li elpu�is, kion faris
al vi tiu dia kreita�o?
I.a for�isto sin turnis zorgeme al sia edzino. Giulia-
na, li murmuris, nu, nu! Nu nu!
La edzino provis rideti, �iaj lipoj tremis; �i ekstaris
pala kaj svenema kaj senvorte foriris. La for�isto rigar-
dis post �i malserene.
Frato, flustris Francisko aflikte kial vi pelas vian
fraton hundeton for de la tablo? Mi iras.
La for�isto kolere fortusis. Do por ke vi sciu, Domine,
li diris krude, tiu hundo . Je pasko ni atendis viziton.
Estis venonta al ni la fratino de la edzino el Forli, ankora�
knabineto . xi ne venis. Post dek kvar tagoj alveturis por
�i �iaj gepatroj & Ni ser�is la knabineton, nenie spuro post
127
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
�i. Semajnon anta� la pentekosta diman�o alkuris nia
hundeto de ie el la kampoj kaj trenas ion en la bu�o �is la
sojlo. Ni rigardis, kio interna�oj. Nur poste ni trovis, kio
restis de la knabineto . La for�isto mordis siajn lipojn
por superi tion. Ni ne scias, kiu tion faris al �i. Dio punos
la murdinton. Sed la hundeto, Domine . La for�isto
mansvingis. Mi ne povas �in mortigi, tio estas la plej
malbona. Kaj �i lasas sin neniel forpeli. �i �irka�iradas la
domon kaj petas . �u vi scias prezenti al vi, Domine, kia
teruro . La for�isto forte frotis la viza�on. Ni e� ne
povas rigardi �in. Dum la nokto �i hurlas apud la por-
do
Frato Francisko ektremis.
Do vi vidas, murmuris la for�isto. Pardonu, Domi-
ne, mi iros rigardi Giulianan.
La mona�o soli�is en la �ambro, estis al li preska�
na�ze pro la silento. Li iris piedpinte al la domperono.
Proksime staras flava tremanta hunda�o kun vosto inter
la kruroj kaj malcerte fiksrigardas lin. Frato Francisko
turnis sin al �i. La hundeto prove movis la voston kaj
jelpis.
A�, ci povrulo, murmuris Francisko kaj volis rigar-
di alien, sed la hundo vostumas kaj ne �esas lin fikse al-
rigardi. Nu, kion ci volas? grumblas frato Francisko
embarase. Estas al ci malgaje, frateto, �u? Malfacila
128
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
afero. La hunda�o piedumas kaj tremas pro ekscito.
Nu, nu, kvietigas �in Francisko. Neniu volas kun ci
paroli, �u? La hundeto jelpas kaj rampas al la piedoj de
la mona�o. Frato Francisko �in iel abomenas. Iru, iru
for, li persvadas �in. Ci devis ne fari tion, kamarado. �i
estis sankta korpeto de la knabinjo . La hundo ku�as
�e la piedoj de la sanktulo kaj plor�emas. �esu, mi pe-
tas cin, murmuras Francisko kaj klini�as super la hun-
deto. La hundo rigidi�is pro la plej stre�a atendado.
En tiu momento la for�isto kaj lia edzino eliris sur la
sojlon, �ar ili ser�is sian gaston. Kaj jen, anta� la domo
genuas la mona�o, gratante post la orelo jelpantan hun-
da�on kaj malla�te diras: Do vidu, frateto, do vidu, mia
kara; kial ci lekas miajn manojn?
La for�isto snufe ekspiregis. Francisko turnis sin al li
kaj timide babilis: Komprenu, for�isto, �i tiel petis! Kiel
vi nomas �in?
Bracco, murmuris la for�isto.
Bracco, diris sankta Francisko kaj la hundeto rapide
lekis lian vangon. Frato Francisko levi�is. Jam sufi�e,
frateto, mi dankas vin. Mi iru jam, for�isto. Li ne sciis
rapide, kiel adia�i; li staris anta� la for�ist-edzino kaj
pensis kun fermitaj okuloj pri iu beno.
Kiam li apertis ilin, genuas anta� li la juna edzino kaj
havas la manon metita sur la kapo de la flava hundo.
129
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
Dio estu la�data, elspiris Francisko kaj montris la fla-
vajn dentojn. Dio repagu tion al vi!
Kaj la hundeto kvivitante pro sova�ega �ojo komen-
cis kuregi en rondo �irka� la sanktulo kaj la genuanta
virino.
[1932]
130
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
Ofiro
a homoj sur la placo de Sankta Marko apena� tur-
Lnis la kapon, kiam arestistoj kondukis tiun maljunu-
lon al la do�o. Li estis tre kaduka kaj malpura, oni dirus,
ke li estas iu et�telisto el haveno.
�i tiu viro, anoncis podest� vicegerente anta� la do�a
trono, diras, ke li estas nomata Giovanni Fialho, komer-
cisto el Lisbono; li asertas, ke li estis posedanto de �ipo
kaj ke lin kun la tuta �ipanaro kaj kargo kaptis al�eriaj
piratoj; li depozicias, ke li sukcesis fu�i el galero kaj ke
li povus fari al la Venecia respubliko eminentajn servojn
kiajn, tion li la�dire povas konfidi nur al via do�a eks-
celenco mem.
La maljuna do�o atente rigardis la hirtan maljunulon
per siaj birdokuloj. Do vi, li diris fine, vi diras, ke vi
laboris sur galero?
La venigita viro antata� respondo nudigis siajn mal-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
